ನಸುನಗುವಿನಿಂದ ಕಸಿ ಕಟ್ಟುವ ಸ್ನೇಹ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಬೇರನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಸಾಯುವವರೆಗೂ ನೆನಪಿನ ಫಲ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಸತ್ತರೂ ಅದು ಅಮರವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಆತ್ಮೀಯರ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಪದವಾಗಿ ಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಖುಷಿಗಾಗಿ ಗುಟುಕಿಸಿದ ಶುಗರ್‍ಲೆಸ್ ಟಿ ನಮ್ಮ ಬಾಳಿನ ತುಂಬಾ ಸಿಹಿಸಕ್ಕರೆಯಂತಾ ಅನುಭವವನ್ನು ತಂದೊಡ್ಡುತ್ತದೆ.
ಗೆಳತನಕ್ಕೆ ಗಂಟು ಬಿದ್ದಾಗ ಹಸಿಮನಸ್ಸು ಅಂಟಿಕೊಂಡು ಮನೆಯವರ ನೆನಪು ಮರೆಯುವಂತೆ ಕುಳಿತ ಕಲ್ಲಿನಬೆಂಚಿಗೂ ಬೇಸರವಾಗುವಂತೆ ಅಲ್ಲಿ ಲೋಕಾಭಿರಾಮದ ಮಾತು ತುಂಬಾ ಅಪಾಯ್ಯಮಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಆಡಿದ ಮಾತು, ಮಾಡಿದ ಜಗಳ, ಬೇಸರವಾದಾಗ ನೆನಪಿನ ಅಂಗಳಕ್ಕೆ ತಂದಾಗ ತುಟಿಗಳು ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕಕ್ಕೆ ತಾನೇ ನಸುನಗುತ್ತವೆ. ತಪ್ಪಲ್ಲದ ತಪ್ಪಿಗೆ ಕಾಲು ಕೆರೆದುಕೊಂಡು ಮಗುವಿನಂತೆ ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿದು ಹುಸಿಮುನಿಸು ತೋರುವ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಲಜ್ಜೆಯೂ ಇಲ್ಲದೆ ಪುಟ್ಟ ಮಗುವಿನಂತೆ ನಗುವೊಂದು ಪುಟಿಯುತ್ತದೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ.
ಹಗಲುರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲಾ ಮೇಸೆಜ್ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಆಪ್ತರಾಗುವ ಕ್ರಿಯೆ ನೋಡನೋಡವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗಾಡವಾದ ಸಂಬಂಧ ಬೆಳದು ಆಲದಮರದ ಬಿಳಲಿನಂತೆ ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಕನಸಿನ ಲೋಕಕ್ಕೆ ತೇಲುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ನೋವಿಗೂ ಒಂದಷ್ಟು ಜಾಗವಿದೆ. ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಂಬನಿ ಹನಿಯೊಡೆಯುವ ಭಾವುಕ ಮಾತು, ಅದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡದ ನೀರ್ಲಿಪ್ತತೆ, ನಿರ್ಭಾವುಕ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತುಸು ಹುಳಿ ಹಿಂಡಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ದಿನದ ವೇಳಾಪಟ್ಟಿ ಅದಲು ಬದಲಾಗಿ ಹಸಿವಿನ ಚಿಂತೆ ಇಲ್ಲದೆ ಬರೀ ಮಾತಿನ ಕಂತೆಗೆ ಹಾತೊರೆಯುತ್ತದೆ.
ಇನ್ನೇನೂ ಮತ್ತಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಯರಾಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅದೇ ಕಾಣದ ವಿಧಿಯೊಂದು ಆ ಸಂಬಂಧಗಳಿಗೆ ಭವಿಷ್ಯ ಎಂಬ ಅಡ್ಡಗಾಲು ಹಾಕಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಅಗಲಿಕೆಯಂಬ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿ ಮನವು ಮಡುಗಟ್ಟಿ ದುಃಖದಿಂದ ನರ್ತಿಸತೊಡಗುತ್ತದೆ. ಎದೆಯ ತುಂಬಾ ಏಕಾಂಗಿತನದ ಜಿಡ್ಡುಹಿಡಿಯಲು ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಆ ಒಂದೆರಡು ದಿನದ ನೋವು ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿ ಮೃದುವಾದ ಹೃದಯದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಗೀರಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಮೂರನೇ ದಿನ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿಯೋ ಅಥವಾ ಅನಿವಾರ್ಯವೋ ಮೊಬೈಲ್ ನಾಟ್ ರಿಚಬಲ್ ಆಗಿರುತ್ತೆ. ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಅವರ್ಯಾರೋ? ಇವರ್ಯಾರೋ...? ಆದರೆ ನೆನಪುಗಳು ಮಾತ್ರ ಅವರವರದೇ...!
ಲೇಖನ : ಸಂಗಮೇಶ ಡಿಗ್ಗಿ
8553550012
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳು
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್‌ ಮಾಡಿ